gingen u voor
gereguleerde brokers
en vrijblijvend
Wat is een regeltarief?
Het regeltarief kan geïnterpreteerd worden als een bewaarloon per lijn (of regel) in de portefeuille.
De reden van een regeltarief
Een broker moet, naast kosten om een gebruiksvriendelijk handelsplatform te garanderen, vaak ook de effecten bij een derde partij onderbrengen, een zogenaamde ‘custodian’. Instellingen met een banklicentie kunnen dit zelf, maar online brokers vaak niet. Die zullen beroep moeten doen op de ‘Euroclears’ van deze wereld, om maar één bekend voorbeeld te noemen. En deze instellingen moeten ook betaald worden.
Deze kost wordt dan weer doorgerekend aan de klant. Het fysiek bewaren van vroeger is niet meer van toepassing dus de kost van deze elektronische registratie valt over het algemeen wel mee.
LYNX biedt een groot aanbod beleggingsproducten & een uitgebreid platform tegen lage tarieven. Open nu een account bij LYNX en begin met beleggen!
Bewaarloon per lijn
Als een financiële instelling dan zo’n kost aanrekent voor het bewaren van effecten gebeurt dit vaak onder de vorm van een regeltarief, een ‘bewaarloon per lijn’. Dit komt soms bovenop een algemeen bewaarloon op de hele portefeuille.
In België bent u bij Deutsche Bank bijvoorbeeld 12 euro per lijn met een maximum van 200 euro in totaal, op jaarbasis verschuldigd. Bij ING is dat maandelijks ruim 0,02 procent per lijn (voor andere effecten dan obligaties en producten van ING) of een minimum van krap 51 cent per regel.
Veelal zullen brokers deze kost niet rechtstreeks aanrekenen maar dit opvangen via hun andere commissies.
Hoe meer lijnen u heeft, hoe groter de kost uiteraard zal zijn. Bij een niet actieve belegger met vrij veel verschillende, kleine posities, kan dit dus relatief gezien een grote kostenpost vormen.
